2015 Yazıları

TORUN

Arif Atılgan

Hep denir ya ‘Torun başka bir şey. Yaşamak gerekir’..  İlk zamanlar hiçbir tepkisi olmayan küçük canlının başında saatlerce bekleyip sadece Ona bakıyorsunuz. Daha sonraları küçük tepkileri başladıkça yaşamınızdaki en önemli olayı yaşamış gibi oluyorsunuz. Mama yemesi, altına yapması sizi son derece mutlu ediyor.

İlk söylediği kelimenin ‘Dede’ olması Dedeye (yani Bana) sülalede kasılmak için çok önemli bir sebep olabiliyor. Sarılması, gülmesi, parkta koşarak size gelip bir şey istemesi hiç duymadığınız başka türlü bir haz veriyor. Akşamüstü dizlerinizin üzerine yatıp uyuması ise keyifle ve onurla ‘sadece benim dizlerimde’ diyerek herkese anlatacağınız bir olay oluyor.

Onunla yaşadığım son olay ‘Bunu da yaşadım ya, başka bir şey istemem’ denircesine idi.. Torunumuz gece bizde kaldığında aşağı düşmemesi için kendi yatağımızın ortasına yatırıyoruz Onu. Böyle bir gecede bir ara uyandığımda sol yanağını sağ yanağıma, sol elini sol yanağıma koymuş resmen koynuma girerek uyuduğunu gördüm. Zaten kendisi koynum kadar.. Boynum ve göğsümde bitiyor.. Rahatsız etmemek için uyumadım. Kokusunu teneffüs ederken Onu rahatsız etmemek için nefesimi havaya üfledim.. Ve bu olayı yaşadığım için koca bir ‘OH’ çektim.

Torunum dün iki yaşına girdi. Herkesin torun sevgisini ve de keyfini yaşamasını isterim.

AA