ARSA FUTBOLCULARI

Arif Atılgan

1990 lı yıllarda Fenerbahçe’ye ABD li bir basketbolcu transfer olmuştu. Çok kaliteli oyuncu olmasına rağmen disiplin isteyen takım oyununda sıkıntılar yaşamıştı. Çünkü: O, ABD de sokak basketbolundan yetişmişti. ABD de, sokaklardaki basketbol sahalarında ünlü hatta efsane oyuncular olduğu bilinir. Onlar kendi zevkleri için oynarlar, egoist olurlar, profesyonel ligde oynamayı tercih etmezler.

Eski yıllardaki arsa futbolcuları da öyle. Arsada oynayanlar kendilerince buldukları çalım, vuruş, hareket vs leri tekrarlamaktan bıkmazlar. Bu davranışlarını yenileyerek keyifle devam ettirirler. Dolayısıyla aralarından fazla sayıda üstün yetenekli oyuncular yetişir.

                                             Yeldeğirmeni Tren Yolu Arsası

O yıllarda kulüpler arsalardan beğendikleri oyuncuları genç takımlarına alırlar, oradan A takımına yetiştirirlerdi. Bugün alt yapı denilen, U harfiyle başlayan çok sayıda yaş gurubu takımları bulunmakta. Oyuncular çocukluğundan itibaren yüksek kondisyonla takım oyunu disiplinine alıştırılmaktadır.

Eskiden mahalle takımlarından profesyonel lig takımlarına kadar her takımda ‘Ayağına top gelsin de bir iki hareketini keyifle izleyeyim’ denilerek beklenilen oyuncular bulunurdu. Bu oyuncular kaprisli olurlar. Oynamamayı tercih ederler gerekirse. Ama onlarla sahadaki oyunun tadı başkadır her zaman. 1970 li yıllardan itibaren futbol sektörleşmiş, oyuncu tipi değişmiş, hepsi takımın askeri gibi olmuştur. İşin garibi günümüz futbolunda takım başarısı için bu şart artık.

Fenerbahçe’nin üstün yetenekli iki örneğinin aralarındaki çekişmeleri eski millilerden Nedim (Günar) Ağbiden dinlemiştim. Birisi Büyükada arsalarında büyümüş Lefter Küçükandonyadis, diğeri Yeldeğirmeni arsalarında büyümüş Can Bartu. Lefter, takımın değil ülkenin kralıdır. Can, genç takımdan A takıma geldiği gün, soyunma odasında önüne ayakkabıları getirilen ilk ve tek oyuncu. Birinin diğerine pas vermemesi, diğerinin buna kızıp aynısını yapması ve öteki oyuncuların bu iki yeteneğin gizli kapışmasını izlemesi. Merakla dinlerdim.

Elbette günümüz futbolunda makine nizamındaki takımlara karşı böyle oyuncularla başarılı olmak çok zor. Ancak her kesin hissedip de söyleyemediği şey, futbol oyununun gün geçtikçe daha sıkıcı hale girdiğidir.

Arsalar yok artık. Arsalarda keyifle oynayan çocuklar da. Oralardan yetişen yetenekli oyuncular da.

ARİF ATILGAN NİSAN 2016