Kent Öyküleri

MELİH KORAY VE ELEMANI

Arif Atılgan

Mimar Melih Koray Altıyol’daki bürosuna 12 yaşında bir çocukla gelir. Kara-kuru çocuğu elinden tutup bürodakilere tanıştırır, ‘Bundan sonra bu da bizimle olacak, göz kulak olun’ der. Yıl 1987 dir.

                                          O Yıllardaki Bürodan Görüntü

Çocuğun adı Alihan. Kars’ın Digor ilçesinin Çatak köyünden babasıyla İstanbul’a gelmişler. Babası Melih Beyin inşaatlarında çalışmakta, çocuk ise sokaklarda ayakkabı boyacılığı yapmaktadır. 30 kişinin kaldığı bir bekâr evinde yaşamaktadırlar.

Baba, Libya’da iş bulmuş ve gitmeye karar vermiştir. Çocuğunu Melih Bey’e emanet eder. Melih Bey, bekâr evinde tek kalmaya devam eden çocuğu büroya almaya karar verir. Birkaç gün büroda yatan çocuk, iş hanının bir odasına yerleştirilir. Bürodakilere getir-götür işlerinde yardımcı olacaktır. Ancak ilk zamanlar bunları bile tam olarak yapamaz. Zira doğru dürüst Türkçe bilmemektedir.

                                         Alihan O Yıllarda  Büro Çalışanlarıyla

                                           

Alihan, Melih Koray’ın yanından hiç ayrılmaz. Büro çalışanları değişir. Büro yer değiştirir. O, yerini hiç değiştirmez.

Büyüyen Alihan inşaatla ilgili iş öğrenir, Melih Beyin işlerinde çalışmaya başlar. Zaman zaman Onların evinde kalır.

Askere gider, 1999 yılında evlenmek ister. Melih Bey başlık parasını verir, evini döşer, düğününü yapar.

Alihan’ı ilk olarak 2015 yılının nisan ayında görmüştüm. Melih Koray, beyin kanaması geçirdiği için hastaneye kaldırılmıştı. Kendisini ziyaret etmiştim. Başındaydı. Tanımıyordum. Yakınlarından biri diye düşünmüştüm. 

Daha sonra beni aradı, kendini tanıttı. Öyle tanıştık.

Melih Bey 2016 yılının eylül ayında yine rahatsızlanmış, hastaneye yatmıştı. Ziyarete gittiğimde başında Alihan da vardı. Komadaki bir hastaya yapılacak her hizmeti yapıyordu.

                               Melih Koray Ve Alihan Akçilad Hastanede

Hastaneden çıktıktan birkaç gün sonra Melih Koray tekrar rahatsızlanmış, eve yakın bir hastaneye kaldırılmış ve orada hayata gözlerini yummuştu. Alihan oradaydı.

Cenaze töreni Zincirlikuyu Mezarlığı içersindeki camide yapılmıştı. Alihan, çocukluğundaki büro çalışanlarıyla oradaydı.

Cenaze defnedilirken Melih Koray’ın oğlu Melih çok üzgündü, babasını mezara indirecek durumda değildi. Birisinin ‘Alihan’ diyerek Onu çağırdığını duydum. Alihan aşağı indi ve patronunu ebedi istirahatgahına yerleştirdi.

                                                 Alihan Son Görevi İçin Mezarın İçinde.

Melih Koray 1987 yılında o küçük çocuğu büroya getirdiğinde, 29 yıl sonra kendisini mezarına yerleştirecek kişiyi seçmişti.

Yaşam böyle bir şey.. Kahramanlarına hiç fark ettirmeden öykülerini hazırlıyor.

ARİF ATILGAN KASIM 2016

Not: Alihan yıllar sonra Melih Beye sevgisinden 2019 yılında soyadını KORAY olarak değiştirir.