SEMAVİ EYİCE’Yİ KAYBETTİK

Arif Atılgan

Yaşayan en Eski Yeldeğirmenli Prof. Dr. Semavi Eyice’yi kaybettik. Onu uzaktan tanırdım. İlk yakın temasım 2013 yılında Kadıköy’de bir panelde yan yana konuşmacı olduğumuz gündü. O gün Müfid Ekdal de vardı. Konuşmama başlarken iki üstatla yan yana olmaktan büyük onur duyduğumu belirtmiştim.

Sonraki yıllarda kendisiyle yakın temasım oldu. Çeşitli toplantılarda bulunduk. Bunlardan biri, davetimi kırmadığı, gelip konuşma yaptığı Eski Yeldeğirmenliler etkinliğimiz idi. Evine gidip kendisine kitabımı vermek onuruna sahip olmuştum.

                                             Semavi Eyice’ye Evinde Kitabımı Vermiştim.

Semavi Eyice Yeldeğirmeni İskele Sokakta Osmangazi İlkokulu karşısındaki köşenin 3 altındaki evde yaşamış. Kendisi, ‘..Doğumum Haydarpaşa Yangınından birkaç ay sonradır. Tam olarak 1922 yılının Temmuz ayında.’ diyerek anlatır doğduğu tarihi. İlkokula Yeldeğirmenindeki Saint Joseph’e bağlı Saint Louis İlkokulunda başlamış. Yani Yeldeğirmenlilerin Yetiştirme Yurdu olarak bildiği binada.. Sonra Saint Joseph’e devam etmiş. Daha sonra 11. İlkokuldan mezun olmuş. Yani şimdiki Osmangazi İlkokulundan.. 11. İlkokula gelişini şöyle anlatır: ‘ Babam dedi ki… bütün derslerden imtihana sokarlar… Yabancı okullardan gelenlere zorluk çıkarırlar… Normal ilkokuldan diploma al, o zaman imtihana girmezsin.’ Ortaokulu Galatasaray Lisesinde okumuş.. Sonunda ülkemizin dünya çapında Sanat Tarihçisi oldu. Özellikle Bizans konusunda..

Oturduğu İskele Sokağına 1930 lu yıllarda kısa bir süre Düz Sokak adı konmuş. Bilindiği gibi İskele Sokak dik yokuştur. Her konuşmasında bu konuya değinir ‘Neresi düz bu sokağın’ derdi.

Müfid Ekdal, Ahmed Nejat Gülgun (Rasim Paşanın torunu), Aydın Boysan, Melih Koray son yıllarda kaybettiğimiz benim için önem taşıyan büyüklerimdir. Şimdi de Semavi Eyice..

                                    Semavi Eyice İle Tanıştığımız Paneldeyiz.

Kendisiyle zaman zaman telefonla görüşürdüm. Takıldığım bir şeyi veya hatırını sorardım. Uzun uzun sohbet ederdi. Telefonu kapatmak istemezdi. Bir kere de evinde 4 saate yakın sohbet ettik. Bu sohbeti görüntülü kaydettik. Çözümünü sağlıklı bir şekilde yapıp yayınlayacağım.

Semavi Eyice’yi Yeldeğirmeni Sanata getirip, tek başına konuşmasını, sorulara cevap vermesini çok arzu ediyordum. Kendisi de istiyordu. Bir türlü olamadı. Yeldeğirmeni Sanatın yöneticisine bu sebepten kırgınım.

Uzun süredir kötü bir hastalığı vardı. Ameliyat olmuştu. Ev içinde yaşıyor, rahatsızlığını bilmiyordu. ‘Doktorlara ne zaman gitsem oramı buramı kesip biçiyorlar’ diyerek espri yapar, sonra da ‘iyi ki varlar’ derdi.  

Prof. Dr. Semavi Eyice ülkemiz için çok önemli bir kayıptır. Başımız Sağolsun.

Arif Atılgan 29/05/2018