KİŞİSEL BİR YAZI
İş hayatına başlamış, 30’lu
yaşlara gelmiştim. İyi kazanıyordum. Hiçbir sıkıntım yoktu. Ama kendimi
sıkıntılı hissediyordum. Bir gün Moda Burnu’na arabamı çektim, camı açtım ve
Kalamış Koyunu seyretmeye başladım. Düşündüm.
Beynim ticari programlanmıştı.
İş ile ilgili-ilgisiz her kişiyle her sohbette alış-veriş düşünüyordum.
Hesap-kitap-kazanç… Yorucuydu. Duygusuzdu. Bir insanın ticari düşünmeden
davrandığı zamanlar veya kişiler olmalıydı. Sonunda bir karara vardım.
Ailem, bazı akrabalarım ve bazı
arkadaşlarımdan oluşan 10-15 kişi belirledim. Onlara karşı her durumda saf
olmayı kararlaştırdım. Hesap-kitap yapmayacaktım. Nitekim karşılıksız yardım
yaptım. Borç verdiğimde ‘O verebileceği zaman versin’ dedim.
Bu kararı almamdan bir süre
sonra babaannemi kaybetmiştim. Babam ve amcamlar miras paylaşıyorlardı.
Tatsızdır o işler. Babam ‘Benim çocuklarım okudu. Kendilerini kurtardılar.’
Diyerek her birine kendinden fedakârlık yaptı. Hakkına düşenden az aldı. Ancak
diğerleri hiçbir zaman ‘Allah razı olsun Ağbimizden’ demedi. Aksine her biri,
babamın diğer kardeşlere kendisine verdiğinden daha çok verdiğini düşündü. Laf
geldiğinde de söyledi.
Biraz huylandım. ‘Ben de
kimseyi mutlu edemezsem’ dedim içimden. Sonra boş verdim.
40 yıl civarı serbest
çalıştım. Üstelik en uyanıkların olduğu piyasalarda. Mimarlık, inşaat, inşaat
malzemesi ticareti. Hiç çarpılmadım. Buna karşın yakınlarıma bilerek hep
verdim. Para, akıl, hizmet, mal…
Yanlış yapmışım. Kimsenin bana
müteşekkir olmasını beklemiyordum. Bekleyerek yapılmaz böyle şeyler. Ama belli
ki bir süre sonra enayi olmuşum. Özellikle aile çevremde. Vermek benim görevim
olarak kabul edilmiş. Hak olmuş. Normal sayılmış. Vermezsem anormal bir durum
olmuş hep. Kimse benim için kendi içinden ‘İyi ki var’ dememiş.
Bu bir dert yanma yazısı.
Yanlış anlaşılmasın. Yakın arkadaşlarım bilir. 3 lira 5 lira değildir
bahsettiğim. Hesaba vurulursa servettir…
Herkese tavsiye eder miyim?
Bilmiyorum.
Pişman mıyım? Asla. Dedim ya…
Derdimi paylaşıyorum.
Bundan sonra hesaplı olacağım
ama. Yine vereceğim. Veriyorum da. Eskisi gibi olmayacak sadece.
ARİF ATILGAN 2023 TEMMUZ
https://arifatilgan.wixsite.com/arifatilgan/single-post/ki%CC%87%C5%9Fi%CC%87sel-bi%CC%87r-yazi
http://atilganblog.blogspot.com/2023/07/kisisel-bir-yazi-is-hayatna-baslams.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder